زیمنس، که در سال 1847 تأسیس شد، یک تولیدکنندهی تجهیزات رادیولوژی در دنیا با تاریخچهای پر فراز و نشیب است. زیمنس AG، (AG مخفف Aktiengesellschaft، یک کلمهی آلمانی به معنای شرکت است)، یک برند مهندسی آلمانی با دفتر مرکزی در برلین و مونیخ است که به عنوان بزرگترین شرکت مهندسی در اروپا شناخته میشود. زیمنس یکی از سران درجهی یک در تامین تجهیزات مراقبتهای بهداشتی و تشخیص پزشکی و رادیولوژی در جهان است که محصولات مراقبتهای بهداشتی آن حدود 12% از کل درآمد این شرکت را تشکیل میدهند. تاریخچهی دراماتیک این برند و حقایق جذابی که در مورد روند پیشرفت آن تا به امروز وجود دارد، به طور کامل در این مقاله آمده است.
تاریخچه زیمنس
«ورنر فون زیمنس»، مخترع آلمانی و «یوهان گئورگهالسکه»، مکانیک چیره دست آلمانی، زیمنس (زیمنس وهالسکه) را در 12 اکتبر 1847 تأسیس کردند که در ابتدا با نام Telegraphen-Bauanstalt von Siemens & Halske شناخته میشد.
«ورنر فون زیمنس» بعدها اولین قطار مسافربری برقی را در سال 1879 و اولین آسانسور جهان را در سال 1880 اختراع کرد. این شخص همچنین به اختراع لولههایی کمک کرد که «ویلهلم کنراد رونتگن»، کاشف اشعهی ایکس، برای اولین بار آنها را بررسی کرد.
در سال 1919، S & H و دو شرکت دیگر به طور مشترک، لامپهای نوری Osram را طراحی کردند. در طول جنگ جهانی اول در دههی 20 و 30، زیمنس رادیو، تلویزیون، میکروسکوپ الکترونی و حتی هواپیما طراحی کرد.
در طول سالهای پایانی جنگ جهانی دوم، چندین کارخانه و شرکت در برلین و سایر شهرهای مهم توسط حملات هوایی متفقین ویران شدند. بنابراین، برای پایان دادن به تلفات بیشتر، مجموعههای تولیدی به مکانها و مناطقی که مستقیماً تحت تأثیر جنگ هوایی قرار نگرفته بودند، کشیده شد.
هدف این برند در این سالها، دستیابی به تولید مستمر محصولات مهم جنگی و اساسی بود. طبق گزارشها، زیمنس در آغاز سال 1945 تقریباً از 400 جایگزین یا مجموعهی تولیدی، تغییر مکان داد.
در سال 1932، شرکتهایی با هم ادغام شدند تا Siemens-Reiniger-Werke AG (SRW) را تشکیل دهند، که مجدداً در سال 1966 ترکیب شد و زیمنس AG امروزی شکل گرفت.
در سال 1972، زیمنس از طنزپرداز آلمانی F.C. Delius به دلیل تصویر طنزی که از این شرکت، از طریق کتاب Unsere Siemenswelt منتشر کرده بود شکایت کرد و مشخص شد که بسیاری از بخشهای کتاب، حاوی ادعاهای دروغین است. با این حال، در همین زمان محاکمهای که علیه این شرکت صورت گرفت، مشارکت قابل توجه زیمنس در هولوکاست و سایر رویدادهای آلمان نازی را فاش کرد. گفته میشود که این شرکت قطعات الکتریکی را به اردوگاههای کار اجباری و اردوگاههای مرگ نازیها تحویل میداد.
در این سالها، کارخانهها شرایط کاری بدی داشتند و سوء تغذیه و مرگ، جزء جدا نشدنی جامعه و صنعت بود. با این حال، «جان رابه»، تاجر زیمنس و عضو حزب نازی، به خاطر نجات جان چند چینی در جریان کشتار بدنام نانکینگ، مورد تحسین قرار گرفت. او بعداً از آلمان دیدن کرد و در مورد جنایات نیروهای ژاپنی در نانکینگ صحبت کرد.
اولین ضربانساز قلبی توسط زیمنس تاسیس و تولید شد و در 8 اکتبر 1958 در بیمار مبتلا به آریتمی شدید قلبی قرار داده شد. امروزه نزدیک به یک میلیون ضربانساز در سراسر جهان توسط بیماران مورد استفاده قرار میگیرد.
رسوایی رشوهخواری زیمنس
زیمنس در اوایل دههی 2000 درگیر یک رسوایی رشوه در سراسر جهان شد. یکی از آنها معاملات متعددی است که بین مقامات دولت یونان و شرکت در طول بازیهای المپیک تابستانی 2004 انجام شد. در جریان این رسوایی در مجموع 64 نفر، از جمله اتباع آلمان و یونان به عنوان متهم دستگیر شدند.
در سال 2005، آلمان تحقیقاتی را دربارهی فعالیتهای تجاری زیمنس در سرتاسر جهان فاش کرد که توسط دادستانهای ایتالیا، لیختن اشتاین و سوئیس هدایت میشد. بازرسان آمریکایی در سال 2006 وارد تحقیقات شدند، با این حال، آنها فقط از سال 2001، یعنی زمانی که زیمنس شروع به فروش سهام در یک بورس اوراق بهادار ایالات متحده کرد، به بررسی تخلفات پرداختند. بازرسان متوجه شدند که رشوه دادن به مقامات برای به دست آوردن قراردادها روش استاندارد عملیاتی است. در آن دوره، این شرکت حدود 1.3 میلیارد دلار به بسیاری از کشورها رشوه داد و اسناد مختلفی را برای محدود کردن آنها نگهداری کرد.
با ادامهی تحقیقات، جریمههایی تا 5 میلیارد دلار برای این برند تعیین شد. مذاکرات در طول سال 2008 انجام شد و زمانی که نتایج حسابرسی در ماه دسامبر فاش شد، میزان رشوهها بسیار کمتر از آن چیزی بود که پیشبینی میشد.
این شرکت ارقامی در حدود 1.6 میلیارد و 800 میلیون دلار در هر یک از کشورهای ایالات متحده و آلمان پرداخت کرد. این بزرگترین جریمهی رشوه در تاریخ آن زمان بود.
سیستم رشوهدهی پس از جنگ جهانی دوم در زیمنس رشد بیشتری پیدا کرد، زیرا زیمنس تلاش کرد تا تجارت خود را با استقرار در کشورهای در حال توسعه، که در آن رشوه دادن رایج است، تجدید کند. تا سال 1999، در آلمان، رشوه به عنوان هزینهی تجاری قابل کسر مالیات در نظر گرفته میشد و هیچ قانونی در مورد مجازات شرکتها برای رشوه دادن به مقامات خارجی وجود نداشت. با این حال، در سال 1999، کنوانسیون ضد رشوهخواری OECD، که آلمان یکی از اعضای آن بود، اجرایی شد و زیمنس شروع به اجرای حسابهای خارج از کشور و ابزارهای دیگر برای پنهان کردن روشهای رشوهخواری خود کرد. در ادامهی تحقیقات مشخص شد که زیمنس بالاترین رشوه را در آرژانتین، اسرائیل، ونزوئلا، چین، نیجریه و روسیه پرداخت کرده است. این امر منجر به پیگرد قانونی متعدد کارکنان زیمنس و کشورهای دریافت کننده و تسویه حساب با سایر دولتها شد.
تاسیس زیمنس در هند
زیمنس واحد هند خود را در سال 1922 تأسیس کرد، اما تنها پس از کسب استقلال این کشور از امپریالیسم بریتانیا بود که شروع به گسترش تجارت خود در آنجا کرد. زیمنس با انگیزه سیاستهای تقویت انقلاب صنعتی توسط جواهر لعل نهرو، اولین نخستوزیر هند، اولین کارخانه تولیدی خود را در بمبئی در سال 1955 ایجاد کرد. این کار با یک گروه بیست و چهار کارگری شروع شد که در یک کارگاه کوچک زیر پل Mahalaxmi کار میکردند.
یک سال بعد، اولین کارخانهی کامل خود را در نزدیکی Worli راهاندازی کرد و تابلوهای برق را با استفاده از مواد وارداتی و چند نوع ماشینآلات اولیه مانند ماشینهای حفاری و اره برقی ساخت. طی چند سال آینده، شروع به تولید تجهیزات بهداشتی و تجهیزات سیگنالینگ راهآهن کرد.
در اواسط دههی 1990، زیمنس هند با تغییر استراتژی خود از واردات محصولات به تولید داخلی، تعداد بخشهای خود را به 8 بخش افزایش داد.
زیمنس در سالهای 1996 و 1997حدود 84.5 کرور ضرر متحمل شد. این شرکت برای بازگرداندن سودآوری اولیه، اقدامات سختی را اتخاذ کرد و نیروی کار خود را از 8500 به 4000 کاهش داد.
امروزه زیمنس 20000 کارمند در 23 کارخانه در سراسر هند دارد. در سال 2009، استراتژی SMART را راهاندازی کرد. SMART به محصولات ساده برای استفاده، نگهداری آسان، مقرون به صرفه، قابل اعتماد و به موقع اشاره دارد. اکنون یکی از بزرگترین برندهای مهندسی هند است که درآمد سالانه آن نزدیک به روپیه است. همچنین، واحد هند چهارمین شرکت بزرگ در بزرگترین شرکت مهندسی اروپا (زیمنس)، پس از آلمان، ایالات متحده و چین از نظر درآمد جهانی است.
دیدگاه خود را بنویسید