مقالات تخصصی مرکزداده

طراحی، ساخت، عملیات و مالکیت مراکزداده در حال ورود به عصر جدیدی است.  اگر مراکزداده موجود نتوانند به سرعت، خود را با تغییرات انطباق دهند، از  بین خواهند رفت. در این عصر جدید، چالش‌های زیادی مانند نیاز به مراکزداده  بیشتر یا کمتر، برون‌سپاری بیشتر یا کمتر، گسترش کلاود عمومی یا کلاود  خصوصی، ساخت مراکزداده بزرگ‌تر یا کوچک‌تر و غیره، مطرح هستند و صاحبان و  مدیران مراکزداده باید بتوانند برای هریک تصمیم‌گیری کرده و براساس یک نقشه  راه به سوی آینده حرکت کنند. هر روز، چالش جدیدتری سر برآورده و مراکزداده  باید آمادگی مواجهه با آن را داشته باشند.

ممکن است مراکز دادة قدیمی دیگر نتوانند به نیازهای محاسباتی، سرمایشی و درخواست‌های ساختاری بی‌درنگ پاسخ دهند و از مزایای فناوری‌های جدید بهره بگیرند؛ و مدیران کسب‌وکار به این نتیجه برسند که زمان خداحافظی با مرکز دادة قدیمی فرارسیده است و باید به سراغ ساختن یک تاسیسات جدید باشند. خوش‌بختانه؛ این تنها راه‌حل نیست و برخی مراکز داده را می‌توان با به‌روزرسانی و بازسازی در ازای هزینه‌های قابل قبول مدرن‌سازی کرد. مرکز دادة مدرن به کسب‌وکارها کمک می‌کند به سراغ بازارها و استانداردهای جدیدی بروند و زیرساخت‌های فناوری اطلاعات خود را بهبود ببخشند تا در نهایت محصولات و خدمات بهتر و بیشتری با سرعت بالاتری ارایه دهند و بهره‌وری بالاتری داشته باشند. در ادامه پنج استراتژی به‌روزرسانی را بررسی می‌کنیم که می‌توانند به مراکز دادة قدیمی زندگی دوباره ببخشند.

شرکت گوگل با استفاده از فناوری هوش مصنوعی و ابزار DeepMind توانسته است مصرف انرژی برای تامین سرمایش مراکز داده خود را تا ۴۰ درصد کاهش دهد. به نظر می‌رسد این خبر سرآغاز فصل جدیدی در صنعت شبکه و مرکز داده باشد. زیرا از این پس کسب‌وکارها می‌توانند با کمک هوش مصنوعی و فناوری‌های یادگیری ماشینی و یادگیری عمیق، مراکز داده کارآمدتری بسازند.

همان‌طور که کسب‌وکارها و شرکت‌های بسیار زیادی در سراسر دنیا به سوی فناوری‌های کلاود حرکت کرده­‌اند و اطلاعات خود را روی بسترهای کلاود ذخیره‌سازی می‌کنند.

کم‌کم در بازار شاهد این گرایش هستیم که کسب‌وکارها نیازمند مراکز داده هوشمندتر هستند و بدان به عنوان بخشی از طرح و برنامه آینده‌شان نگاه می‌کنند. هزینه‌های عملیاتی مراکزداده بسیار بالا است و بخش مهمی از این هزینه‌های عملیاتی روزانه مربوط به سرمایش تجهیزات و سرورهای مرکزداده است. به‌طوری‌که این موضوع اکنون به یک چالش بزرگ تبدیل شده است.

 چگونه می‌توان یک مرکز داده را اطمینان‌پذیر کرد؟ چه سطحی از افزونگی برای یک مرکز داده کافی است؟

مدیران مراکز داده باید بتوانند به این دو پرسش روشن و واضح پاسخ دهند و درک درستی از این دو عامل حیاتی داشته باشند چون خرابی یک دستگاه یا قطعی برق یک واحد رک می‌تواند خسارات و ضررهای غیرقابل‌تصوری به وجود بیاورد.

منظور از خرابی می‌تواند قطعی برق، خرابی تجهیزات، بلایای طبیعی، خطای انسانی، آتش‌سوزی، سیل و خرابی‌های فیزیکی یا علل متعدد و گسترده دیگری باشد.

خرابی می‌تواند به از دست رفتن سود و درآمد منجر شود یا مشتریان را ناراضی کند و باعث کاهش بهره‌وری شود. عوامل زیادی در جلوگیری از خرابی موثر هستند. نیروی انسانی، تجهیزات و فرآیندها سه ضلع اصلی مثلث خرابی یک مرکزداده هستند و ده‌ها عامل کوچک دیگر پیرامون این‌ها شکل می‌گیرد.

یکی از فاکتورهای تمایز یک مرکزداده سنتی و قدیمی با مرکز داده مدرن استفاده از انواع سنسورهای محیطی و زیست‌محیطی در تمام فضاهای مرکزداده است.

سنسورهای محیطی از بسیاری مشکلات مانند گرمای بیش از حد، سرمای بیش از حد، اتصال کوتاه، خودرگی و زنگ‌زدگی، تخلیه بار الکتریکی و از کار افتادن دستگاه‌ها بر اثر شرایط غیرطبیعی جلوگیری می‌کنند.

سنسورهای محیطی می‌توانند هزینه‌های عملیاتی و سرمایه‌ای را کاهش داده و کارایی و آپ‌تایم را بهبود بخشند.

مدافعان استفاده از فناوری‌های زیست‌محیطی اصرار دارند که از سنسورهای محیطی در مرکز داده استفاده شود زیرا می‌توانند هشدارهای لازم و به موقعی صادر کنند تا از آتش‌سوزی، دود، آب و باز ماندن درب‌ها و اتلاف انرژی جلوگیری شود. در ادامه می‌خواهیم ۵ دلیل اصلی استفاده از این سنسورها را در یک مرکز داده بررسی کنیم.

هر دو اتاقک هوای گرم و هوای سرد می‌توانند وعده‌ها و بهره‌وری در  سیستم سرمايشي مراکزدادة سنتی را تحقق ببخشند. در حالی که در هر دو رویکرد  با کمترین تداخل هوای گرم و سرد روبرو هستیم، اما در عمل این دو روش با  تفاوت‌هایی در پیاده‌سازی و اجرا روبرو هستند که با توجه به محیط خاص هر  مرکزداده، PUE و ساعت‌های مود اکونومایزر قابل توجه خواهند بود. انتخاب  اتاقک گرم نسبت به اتاقک سرد مي¬تواند تا ۱۵ درصد در PUE صرفه‌جویی داشته  باشد البته در مواردی استفاده از اتاقک سرد بهترین گزینه است. در این  مقاله، می‌خواهیم هر دو رویکرد را مورد بررسی قرار دهیم و دلایل انتخاب  هریک را برای مراکز داده توضيح دهيم.

 ۲۰ سال در حوزة فناوری به اندازة ۱۰۰ سال در دیگر حوزه‌ها است. اثبات این گفته، تغییرات کلی و قابل توجه در نگرش و رویکردهای یک کسب‌وکار طی یک سال در بخش فناوری اطلاعات می¬تواند باشد. هر کسب‌وکاری در طول سال باید به این موضوع بیندیشد که چگونه کسب‌وکار خود را توسعه داده و آن را مقیاس‌پذیر کند و همچنین چگونه فناوری‌ها و رویکردهای جدید را در سطوح مختلف، عملیاتی سازد. پس از آن باید کم‌کم و به تدریج فناوری‌های جدید را به همراه رشد نمایی اطلاعات، وارد سیستم کند و محتوایی پویا برای رانش کسب‌وکار به سوی جلو تدارک ببیند. با این شرایط، تصور می‌کنید مرکز دادة کسب‌وکار شما پس از ۲۰ سال کجا خواهد بود و از چه فناوری‌ها یا تجهیزاتی استفاده خواهد کرد؟

سوال اصلی این است: استراتژی شما برای زنده ماندن مرکز داده‌تان در ۱۰ یا ۲۰ سال آینده چیست؟

مراکزداده بزرگ دنیا از زیرساخت‌ها، ساختار، نیروی انسانی و مهارت‌های متفاوتی سود می‌برند. این مراکزداده در بسیاری از جنبه‌ها پیشروی بازار هستند و مدرن‌ترین استراتژی‌ها و متدهای فنی و مهارتی را پیاده‌سازی کردند.

بنابراین، مدیران شبکه و مراکزداده کوچک می‌توانند با کنکاش در مراکزداده بزرگ و الگوی دنیا، درس‌های بزرگی بیاموزند و موفقیت خود را سرعت بخشند.

مثلا، شرکتی مانند اشنایدر الکتریک، بیش از ۸۰۰ نفر در ۱۰۰ مرکزداده بزرگ دنیا دارد. پس، این شرکت آموختنی‌های زیادی برای دیگران خواهد داشت. در این مطلب به سراغ چند درس بزرگ می‌رویم که از چنین شرکت‌هایی باید بیاموزیم.

بسیاری از مراکزداده ورشکسته یا از بازار رانده شده، نه به خاطر مشکلات فنی یا عدم توانایی در ارائه سرویس‌های به‌روز، بلکه به خاطر عدم توانایی در تامین هزینه‌های نگهداری و عملیاتی مرکزداده، تعطیل شدند. هزینه‌های عملیاتی یکی از چالش‌های اصلی برای هر مرکزداده‌ای است و شرکت‌های بزرگ سعی می‌کنند با برنامه‌ریزی، استراتژی و در پیش گرفتن راهكارها و فناوری‌هایی، آن را کاهش دهند.
خوشبختانه، همیشه راهکارهای کاهش هزینه‌های عملیاتی یک مرکز داده سخت، پیچیده و بزرگ نیستند. با مطالعه روی ۱۰۰ مرکزداده بزرگ در جهان، می‌توان دریافت که همگی از ۵ روش زیر برای کاهش هزینه‌های جاری خود بهره گرفتند.